Legerleiding

  
 
Home
Die Rote Kapelle
Die Weiße Rose
Kreisauer Kreis
Kerken
Communisten
Rosenstraße
Aan het begin van de oorlog was er nog niet zoveel verzet binnen het leger. Dit verzet begon vooral aan het einde van de oorlog, toen ze een nederlaag zagen aankomen. Een belangrijke man die hier een grote rol speelde, was Claus Schenk von Stauffenberg, zelf hoorde hij bij de legerleiding.
  
 
Geschiedenis

Vanaf september 1939 maakte von Stauffenberg deel uit van de legermacht die Polen binnenviel. Von Stauffenberg zag in Polen de ‘Einsatzkommandos’ aan het werk. Dat waren de snel opererende doodseskaders van de SS. Hij zag hierdoor in wat voor verschrikkelijke willekeurige moordpartijen er onder de burgers werden uitgevoerd. Dit was het begin van zijn afkeer van de SS. Na deze Poolse veldtocht werd von Stauffenberg bevorderd tot Hauptmann.

Op 31 mei 1940 kreeg hij een belangrijke overplaatsing. Hij kreeg namelijk een positie binnen de Organisationsabteilung van de generale staf van het Oberkommando des Heeres. Hier werd hij bevorderd tot Majoor. Door deze positie kreeg von Stauffenberg het inzicht in de schokkende verspilling van Duitse mankracht.

Von Stauffenberg maakte een reis langs het front en sprak hier met Henning von Tresckow en Fabian von Schlabrendorff. Deze twee mannen stonden ook negatief tegenover het naziregime. Zij zagen namelijk in wat voor nadelige gevolgen het nieuwe regime van Duitsland met zich mee kon brengen.

In juli 1942 bracht Hitler een bezoek aan het hoofdkwartier van het OKH. Er is niet precies bekend wat hier is gebeurd, maar sinds de ontmoeting tussen Hitler en von Stauffenberg, kreeg von Stauffenberg nog meer ‘haat’ naar Hitler.
  
 
Verzet van von Stauffenberg

Von Stauffenberg was in de oorlog zwaar verminkt. Hierdoor belandde hij in het ziekenhuis. Echter was dit geen reden voor hem om uit het leger te stappen. Hij bleef dus ook in het leger. Ook aanvaardde hij op 1 november 1943 de positie van chef-staf van het Allgemeines Heeresamt (het algemene legerkantoor), dit was ook een onderdeel van het reserveleger. Dit was het begin van de verzetsperiode van von Stauffenberg. Hij werd zelfs al gezien als de leider en de ziel van het Duitse verzet.

Er waren al een aantal mislukte pogingen geweest om Hitler te vermoorden. Maar nu kwam ook von Stauffenberg met het idee om een aanslag op hem te plegen. Von Stauffenberg motiveerde leden van een andere verzetsgroep, namelijk Kreisauer Kreis. Hij besefte later ook dat er geen aanslag zou plaatsvinden, als hij zelf niks deed. Dit kwam doordat hij het allermakkelijkst bij Hitler zelf kon komen in tegenstelling tot de andere mensen uit de verzetsgroep. Hun idee was dan ook dat hij een bom naar het hoofdkwartier van Hitler ging brengen en dan weer zo snel mogelijk terugkwam naar Berlijn om hier de leiding over de staatsgreep weer op zich te nemen.

Op 11 juli ging von Stauffenberg richting het hoofdkwartier van Hitler. Hij had een bom meegenomen in zijn tas. Echter heeft hij geen aanslag gepleegd, aangezien de verzetsgroep Hitler, Heinrich Himmler en Hermann Göring in één aanslag wilde vermoorden, omdat Himmler niet aanwezig bleek te zijn heeft de verzetsgroep de aanslag afgelast. Hij liet het hier niet bij zitten en keerde op 15 juli terug. Echter mislukte dit ook aangezien nu weer Himmler afwezig was. De verzetsgroep wilde alsnog een aanslag plegen en dit plande ze op 20 juli. Weer was Himmler niet aanwezig en deze keer Göring ook niet, maar ze wilden nu persé de aanslag plegen. Dit verzet kreeg een tegenslag, doordat een aantal leden van het burgerverzet waren opgepakt. Hierdoor moest de aanslag heel snel worden uitgevoerd, omdat ze elk moment ontmaskerd konden worden. Dus de aanslag op 20 juli moest doorgaan en dat ging het ook.

De aanslag vond plaats in de Wolfsschanze. Hier activeerde von Stauffenberg het ontstekingsmechanisme van de bom en plaatste hem in de kaartenbarak waar die dag een bespreking zou plaatsvinden. Na enkele minuten was de bom ontploft (dat dachten ze). Helaas was de aanslag weer mislukt, want op het moment dat ze het codewoord van de geslaagde aanslag wilden doorgeven, zagen ze Hitler naar buiten komen. De bom was door een officier achter een massieve tafelpoot geschoven die de hele ontploffing had gedempt. Von Stauffenberg, Olbricht, Von Haeften en Mertz von Quirnheim werden opgepakt en al in de nacht van 21 juli doodgeschoten. Aanslagen waren hier een vorm van verzet die ze tegen het naziregime voerde. Hun grote doel was natuurlijk om Hitler zelf te vermoorden, echter mislukte dit al een aantal keren.
Aanslag van 20 juli 1944